talk to me: Gabriel García Márquez

13 Phrases for living

1. i love not for whom you are, but who i am when i’m by your side.
2. no person deserves your tears, and who deserves them don’t make you cry.
3. just because someone doesn’t love you as you wish, it doesn’t mean you’re not loved with all his/her being
4. a true friend is the one who hold you hand and touches your heart
5. the worst way to miss someone is to be seated by his/her side and know you will never have him/her
6. never stop smiling, not even when you’re sad, someone might fall in love with your smile.
7. you may be a person in this world, but for someone, you’re the world
8. don’t spend time with someone who doesn’t care spend time with you…
9. maybe god wants you to meet many wrong people before you meet the right one, so when this happens, you’ll be thankful
10. don’t cry because it came to an end. smile because it happened
11. there will always be a people who’ll hurt you, so you need to continue trusting, just be careful
12. become a better person and be sure to know who you are before meeting someone new and hoping that person knows who you are
13. don’t struggle so much, best things happen when note expected

Advertisements

She turns to look… Is it the prince or another challenger?

This is a guest post from Jason Lau as an imaginative story of this photo.

It’s a dry summer day – a dry wind, a dry sun. The heat in the air rests heavy on her brow, trickling in small beads like ants making their way down the side of her face. It’s difficult to breathe outside in such weather; much better to set up camp in front of the TV across from the steady rotation of the fan rather than venture outside, but the dread of chores yet undone, and the sudden shrill call of her mother, pushes her to cast open the screen door.

A rusty bike, a homemade swing, and a plastic ball make their dwelling out here amidst the weeds and dirt. She goes out to greet them. Upon their embrace the soft crackling of leaves sitting out in the garden brings forth images of buttery popcorn at the movie theater, followed by the image of cold air conditioning at the movie theater. She shivers at the thought, and smiles.

Here, within the confines of these low brick walls, together with the rusty bike, the homemade swing and the plastic ball, she is princess and ruler all rolled into one. “May all bow at my feet,” she chuckles, scattering her subjects across the field. Not one dares to complain. But the prince would have said something. Even the all-powerful princess needs her prince: the one who will lift her up to touch the sky, the one who tells her which piece to play during backgammon, the one who calls her “canım”.

She leans back against the soft plastic seat, step-step-step backwards, then release with legs outstretched. Apex – bend knees – fly back – apex – stretch legs; over and over, each repetition bringing her a bit higher, one centimeter closer to the sky.

What if I could set my hands free to feel the rush of air? What if I could stretch out my arms rather than my legs, wave them and fly? What if I too could join the sky?

There was the evening when the prince took her to watch the night filled with stars, and then patiently spoke their each and every name. There was the weekend the two of them scampered out to the field with a homemade contraption the prince called a “uçurtma” and tried to make it soar across the pale cloudless sky. There was the promise of boarding a real airplane together so she could see the entire world spread out like ants and anthills at her feet.

Apex – bend knees – fly back – apex – stretch legs. The dry wind rushes past her cheeks, ruffling her curly hair tied up in a bun, back and forth. “If only I could reach the sky”, she murmurs.

But that was a long time ago. The prince hasn’t been around for a while now. Loud voices, pitched screaming, slamming doors, and a note of finality befitting of silence accompanied by soft whimpers from the kitchen was the last sounds the prince left with the princess, once upon a blue moon eve. In the darkness of her bedroom, playing her role as a sleeping sheep, she could only grasp at the sounds of his departure, nothing more. He went off into the sky, never ever to return, her mother always reminds her.

One moment the sky seems so close, within the reach, just a bit further. The next she is swept back the other directions, staring at dirt and struck by the reality of gravity. That is until the next moment.

But airplanes always land, homemade kites flutter back down to rest, and even stars sometimes fall from the sky back to earth. If she cannot reach the sky, perhaps the sky will come to meet her, perhaps the prince will wander back down from above once again.

The gate creaks open. She looks.

Haftanın Enerji İçeceği: Ağustos 10

Yine bir “aylar yıllar olmuş” durumu söz konusu.. Bağışlayın.

Yakın zamanda okuduğum bir Murakami şaheserine  ithafen gelsin.

Arşidük ve Ben

İtiraf edeyim, Jacqueline du Pré’nin varlığından haberdar olmam, Tuna Kiremitçi ve İclal Aydın arasında zuhur eden ve sesi yerin dibinden gelen köşeler arası atışma sayesinde oldu. Ben ve tahminen birkaç bin kişi daha, çok yetenekli bir çello virtüözünü tanımış olduk. Bu vesileyle Tuna Kiremitçi’ye şükranlarımı sunar, bir yaşıma daha girerim.

Öte yandan, yazısında bahsettiği ve eşliğiyle romanını tıkırdattığı, Beethoven’ın Arşidük Üçlüsü’nü keşfetmem biraz daha önceye rastlar. Keşke klasik bir eseri duyduğumda “Ah bebeğim Chopin bu! Bıdıbıdısından belli” diyebilecek bilgiye sahip biri olsaydım. Maalesef en fazla, “Aa ne güzelmiş, kimin bu?” diyebiliyorum, hiç havalı olmuyor.

Bir Haruki Murakami şaheseri olan “Sahilde Kafka” (Umibe No Kafuka) romanında, karakterlerden birinin öylesine girdiği bir kafede duyduğu ve “benliğini yeniden bulmuş gibi” hissettiği eserdir Arşidük Üçlüsü. (Kitabı okumadıysanız hemen bir koşu alın, okuyun!) Kitapta bahsedilen Rubinstein-Heifetz-Feuermann Üçlüsü’nün icra ettiğini bulamadım. “Ayrıl, fazlaca ayar yemeden” adlı yeni bir T.K romanına ilham vereni, 3 bölüm halinde buyrunuz:

Bugün bana tatil

Sizi bilemem ama bugün bana tatil.. “Haftaiçi bir gün öğle saatinde gidip Bebek’te kahve içmek istiyorum” fantazimi bugün itibariyle gerçekleştirmiş bulunuyorum. Yaşasın bir sonraki yıla aktarılamayan, bu nedenle Ocak ayının ilk haftasında kullanılmak zorunda kalınan izin günleri..

Boğaza nazır şu keyif anımda size 3 önerim var. Okuyun, izleyin, dinleyin..

Sahilde Kafka

Les Chansons d’Amour

Les Chansons d’Amour soundtrack

hatta sonuncusu için size bir güzellik yapayım, buyrun bir şarkı benden olsun:

2 yeni: The Fall ve Juliet, Naked

Kabul edelim artık, yaz bitti. Akşamları evde oturup battaniye altında, elde çay – kahve eşliğinde kitap okuma, dizi izleme, müzik dinleme sezonu başladı. Yeni sezona benden de iki katkı gelsin.

İlki Norah Jones’un son albümü “The Fall”. İstanbul’da izlediğim en güzel konserlerden birinin sahibi ve fazlasıyla hayran olduğum Norah Jones’un 4. albümü The Fall. Çıkış tarihi ise 17 Kasım olarak belirlenmiş.

Aldığımız duyumlara göre yeni albümün tarzı diğer 3 albümden (Come Away with Me – 2002, Feels Like Home – 2004, Not Too Late – 2006) biraz farklı olacak. Nedeni yeni müzisyenlerle çalışılması. Bunların arasında en ilgi çekeni Tom Waits ve Elvis Costello’nun albümlerinden aşina olduğumuz gitarist Marc Ribot. İtiraf edeyim, 3 sene sonra çıkan yeni bir albüm ve Ribot katkısı, beklentimi iyice artırıyor.

Vereceğim 2. “yeni” haberi ise yeni Nick Hornby romanı “Juliet, Naked”. (thx to chanandler bong)

Türkiye’de, filme de alınmış High Fidelity ve About a Boy kitaplarıyla tanınan İngiliz yazarın yeni kitabı 29 Eylül’de piyasaya çıkıyor. Özellikle High Fidelity’den sonra hepimize Top 5 listeleri yaptıran ve kaset doldurduğumuz günleri hatırlatan Hornby, bu romanında da yine müzikten, aşktan ve sanıyorum ki tuvaletten(?!) bahsediyor.

Kitaptan alınmış bir bölüm için buyurunuz : http://www.huffingtonpost.com/nick-hornby/ijuliet-nakedi-an-excerpt_b_287148.html

Nick Hornby’nin diğer kitapları için de buyurunuz: http://www.contemporarywriters.com/authors/?p=auth51

Kitapların Türkçe’sini okumak isteyenler için şurada güzel bir set var: http://www.idefix.com/kitap/nick-hornby-seti-8-kitap-nick-hornby/tanim.asp?sid=OL4ZKPNH3H8H79GIF8Z0